Fizjoterapia w stomatologii

Fizjoterapia Poznań to wyróżniający się, rozwijający się zawód. Odgrywa kluczową rolę w leczeniu zaburzeń skroniowo-żuchwowych jako skuteczna interwencja w celu zmniejszenia bólu. Jednakże nie wszyscy dentyści są świadomi znaczenia współpracy z fizjoterapeutami. Dlatego niniejszy artykuł ma na celu przedstawienie zakresu wzajemnej współpracy na linii fizjoterapeuta-dentysta. Problemy ze stawem skroniowo-żuchwowym zaczynają się we wczesnym okresie życia, mimo że objawy pojawiają się dopiero w wieku dorosłym. Fizjoterapia we współpracy ze stomatologią zapewnia coraz skuteczniejsze podejście do dłuższego leczenia. Przeczytaj, aby dowiedzieć się więcej.

 Polecamy skontaktować się z kliniką Stankowscy-Białach, w której wykwalifikowani specjaliści z największą starannością dobierają i wykonują protezy stomatologiczne w ramach usług protetyka Poznań oraz wszczepy śródkostne w ramach usług implanty dentystyczne Poznań. W przypadku wszystkich tych działań, warto skontaktować się również z wykwalifikowanym specjalistą z zakresu fizjoterapii.

Przeczytaj również: Proteza ruchoma – przyczynia się do zaniku tkanki kostnej w jamie ustnej?

Przyczyny problemów ze stawem skroniowo-żuchwowym

Najczęściej występujące powody to:

• niewyrównane wady zgryzu,
• przetrwały niemowlęcy odruch przełykania,
• długotrwały stres,
• uraz głowy oraz szyi,
• skrzywiona przegroda nosa i związane z tym zaburzenia oddychania,
• problemy z układem pokarmowym,
• zaburzenia tkanki łącznej oraz zaburzenia hormonalne.

Zaburzenia skroniowo-żuchwowe dotykają od od 3 do 12% ogólnej populacji, będąc jednocześnie najczęstszą przyczyną bólu w obrębie twarzoczaszki. 

W czym może pomóc fizjoterapia?

Fizjoterapia Poznań jest uważana za najlepszą metodę leczenia zachowawczego przy problemach skroniowo-żuchowych, , ze względu na niskie ryzyko powikłań, a także odwracalny charakter wykorzystywanych technik, w przeciwieństwie do leczenia ortodontycznego czy chirurgicznego. Można wyróżnić trzy główne obszary oddziaływań terapeutycznych zgodnie z podziałem na grupy objawów:

• Mięśnie żucia. To w tym obszarze większość pacjentów doznaje bólu. Działania fizjoterapeutyczne mają więc głównie na celu rozluźnienie tkanek miękkich w tym obszarze. Oprócz bólu zbyt duże napięcie mięśni żucia może powodować objaw sztywności i ograniczać zakres ruchomości otwierania żuchwy. Dzieje się tak na przykład w wyniku zaciskania zębów (najczęściej nieświadomego). Jeszcze jeden objaw wywoływany poprzez napięcie mięśni żucia i twarzy to bóle głowy.
• Krążek (dysk) stawowy, jako wyraz zaburzeń wewnątrzstawowych. Kolejnym, bardzo charakterystycznym objawem są trzaski, które są zjawiskiem dźwiękowym, spowodowanym przez repozycję dysku stawowego. Trzask zwykle pojawia się na początku ruchu otwarcia (samoistna repozycja dysku) oraz w ostatniej fazie zamknięcia (przemieszczenie dysku). Przydatne są techniki relaksacyjne mięśni, trakcja oraz ćwiczenia ruchowe i koordynacyjne dla poprawy funkcji narządu żucia. W tym przypadku zaleca się terapię manualną okolic twarzoczaszki.
• Staw skroniowo-żuchwowy. Drugą przyczyną trzasków może być nadruchomość głowy żuchwy. Objaw trzasku często pojawia się podczas szerokiego otwierania ust w trakcie jedzenia czy ziewania. Trzaski mogą, ale nie muszą być bolesne. W tym przypadku nadrzędna jest edukacja pacjenta oraz dołączenie ćwiczeń stabilizacyjnych, które potęgują efekty terapii behawioralnej.