Ubytek próchnicowy, czyli co?

Próchnica zębów jest jedną z najpowszechniejszych chorób na świecie. Według FDI (World Dental Federation) statystycznie każdy człowiek na ziemi ma lub w przeszłości miał przynajmniej jeden ubytek próchnicowy. W ostatnim czasie bardzo duży nacisk kładzie się na precyzyjne i możliwie wczesne diagnozowanie zmian próchnicowych. Ponadto na ich leczenie w postaci hamowania ich rozwoju i remineralizacji zamiast tylko usuwania zakażonych tkanek i zastępowania ich protezą. Wszelkie ubytki próchnicowe należy wyleczyć przed zabiegiem implantologicznym. Możesz to zrobić w implanty Poznań i mieć pewność, że raz na zawsze pozbędziesz się problemu. Przeczytaj niniejszy artykuł, aby dowiedzieć się więcej.

Umów się na wizytę do kliniki dentystycznej, abyśmy mogli przedstawić Ci oferowane usługi.

MENU:

• Próchnica jako sprawca ubytków
• Ubytek próchnicowy, czyli co?
• Ubytek próchnicowy – możliwości
• Klasyfikacja ubytków próchnicowych
• Leczenie ubytków próchnicowych

Próchnica jako sprawca ubytków

Próchnica jest chorobą, którą wywołują bakterie bytujące w jamie ustnej m.in. L. acidophilus, S. mutans, S. salivarius, S. mitis, S. sanguinis, E. faecalis. Metabolizują one cukry, wytwarzając przy tym kwasy, które inicjują proces próchnicotwórczy.

W wyniku próchnicy dochodzi do demineralizacji twardych tkanek zęba. Początkowo zmiany próchnicowe atakują szkliwo zębów, następnie przedostają się do zębiny (wówczas pacjent może odczuwać ból), a ostatecznie docierają do miazgi (wtedy ból jest bardzo silny) niszcząc strukturę zęba od środka. Do czynników sprzyjających rozwojowi próchnicy zalicza się:

• Dieta bogata w produkty z dużą zawartością cukrów (słodycze, słone przekąski, słodkie napoje, bardzo przetworzone produkty),
• Zaniedbywanie prawidłowej higieny jamy ustnej,
• Nagromadzony kamień nazębny,
• Przewlekła suchość w ustach,
• Podatność zębów na procesy demineralizacyjne.

Ubytek próchnicowy, czyli co?

Ubytki powstają w wyniku postępującej i nieleczonej próchnicy. Ubytki często rozwijają się pod powierzchnią zęba, dlatego są niewidoczne. Pierwszym objawem są pojawiające się na szkliwie zęba przebarwienia, odwapnienie czyli białe plamy. Ponadto z czasem struktura zęba staje się co raz bardziej chropowata – świadczy to o postępującym, nieodwracalnym uszkodzeniu szkliwa, czyli zewnętrznej warstwy zęba.  Ubytki najczęściej pojawiają się w przestrzeniach międzyzębowych (do których włosie szczoteczki nie jest wstanie dotrzeć podczas mycia zębów), przy linii dziąseł i na powierzchniach żujących zębów trzonowych. Jeżeli w odpowiednim czasie nie zostanie podjęte leczenie, próchnica zaczyna coraz głębiej i szybciej postępować. Może doprowadzić to do uszkodzenia kolejnej warstwy zęba tzw. zębiny, która ulega znacznemu zmiękczeniu. Ubytki próchnicowe wpływają negatywnie na stan tkanki kostnej pacjenta. Mogą przyczynić się do jej zanikania, a w takiej sytuacji konieczna będzie odbudowa kości szczęki.

Ubytek próchnicowy – możliwości

Lekarze stomatolodzy mają do dyspozycji procedury zarówno lecznicze, jak i amputacyjne rozwinięte do bardzo zaawansowanego poziomu. Nadal jednak stomatologia napotyka trudności związane z wczesnym wykrywaniem zmian próchnicowych. Ponadto, co ważniejsze – z precyzyjnym określeniem, czy jeszcze można je leczyć, czy też doszło już do rozwoju nieodwracalnego ubytku próchnicowego. W przypadku tego drugiego scenariusza konieczne jest usunięcie zakażonych tkanek i założenia wypełnienia.

Klasyfikacja ubytków próchnicowych

Lokalizacja ubytków próchnicowych na poszczególnych powierzchniach zębów, ich rozległość i głębokość determinują sposób opracowywania zmienionych chorobo­wo tkanek oraz wybór leków i materiałów do wypełnień. Amerykański dentysta G.V. Black w 1891 roku zaproponował klasyfikację ubyt­ków próchnicowych, która jest powszechnie stosowana do chwili obecnej:

• Klasa I. Ubytki występujące w zagłębieniach anatomicznych wszystkich zę­bów: na powierzchniach żujących zębów trzonowych i przedtrzonowych, na powierzchniach podniebiennych górnych bocznych siekaczy i zębów trzonowych, na powierzchniach przedsionkowych dolnych zębów trzonowych.
• K1asa II. Ubytki rozpoczynające się na powierzchniach stycznych zębów przed­ trzonowych i trzonowych.
• Klasa III. Ubytki na powierzchniach stycznych siekaczy i kłów nie obejmują­ ce brzegów siecznych (z zachowanym kątem siecznym).
• Klasa IV. Ubytki próchnicowe na powierzchniach stycznych siekaczy i kłów obejmujące kąt sieczny.
• Klasa V. Ubytki rozpoczynające się w 1/3 przydziąsłowej części powierzchniprzedsionkowych lub językowych wszystkich zębów (nie dotyczy powierzchni stycz­nych).

Leczenie ubytków próchnicowych

W momencie gdy lekarz, stwierdził już zmiany próchnicowe, powinien wykonać ich zdjęcie rentgenowskie. To pozwoli mu sprawdzić rozległość ubytku i czy dotarł on do miazgi. Następnie planowany jest przebieg leczenia. W zależności od rozległości i zaawansowania wspomnianych ubytków, można przeprowadzić następujące zabiegi:

• Remineralizacja. Gdy zmiana próchnicowa dopiero zaczęła być widoczna w postaci niewielkich plamek na powierzchni zęba. Na zakażone miejsce nakłada się środek bogaty we fluor w postaci lakieru bądź żelu. Dzięki czemu uszkodzone miejsce może zostać odbudowane, a rozwój próchnicy zostaje zahamowany.
• Mechaniczne usunięcie chorej tkanki. Tę metodę wykorzystuje się dopiero w momencie, gdy ubytek próchnicowy jest znaczny i zmiana obejmuje również zębinę. Wtedy specjalista nawierca ząb specjalnym wiertłem. Po usunięciu całej zmiany próchnicowej dentysta wypełnia powstałą dziurę szczelnym wypełnieniem, które zapobiega przedostaniu się drobnoustrojów w głąb zęba.
• Leczenie kanałowe. Wykorzystywane, gdy próchnica w pełni obejmie miazgę. miazga jest usuwana, a kanały zębowe zostają oczyszczone, zdezynfekowane i szczelnie wypełnione. Następnie w zależności od stanu korony zębowej dentysta odbudowuje ją kompozytem, a jeśli jest bardzo zniszczona należy założyć koronę protetyczną.

Umów się na wizytę do kliniki dentystycznej, abyśmy mogli przedstawić Ci oferowane usługi.